بررسی فراوانی آنتی بادی بر علیه ویروس هپاتیت c (anti-hcv ab) و فاکتورهای خطر مربوطه در بیماران اختلال انعقادی استان یزد

زمینه و هدف: مصرف جایگزین درمانی خون و فرآورده های خونی غربال نشده یا فاکتورهای انعقادی تغلیظ شده ویروس زدایی نشده در بیماران اختلال انعقادی خطر ابتلا به هپاتیت c را در آنها ایجاد می کند. مطالعه حاضر به منظور بررسی فراوانی آنتی بادی بر علیه ویروس هپاتیت c (anti-hcv ab) و فاکتورهای خطر مربوطه در بیماران اختلال انعقادی استان یزد انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی که به روش سرشماری در تابستان 1385 انجام شد، پس از جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ای، از 77 بیمار نمونه خون گرفته شد. نمونه های پلاسما با کیت الیزا از نظر آنتی بادی بر علیه ویروس هپاتیت c و سپس نمونه های مثبت با روش تست riba (recombinant immonoblot assay) تایید شدند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری کای دو و آنالیز رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: فراوانی آنتی بادی بر علیه ویروس هپاتیت ‍‍c معادل 4/49% (38 بیمار) بدست آمد. بین داشتن فرم شدید بیماری (از نظر نیاز به فرآورده های خونی) (01/0p<)، تحت درمان بودن بیش از 121 ماه (قبل از اجرای طرح غربالگری خون های اهدایی) (001/0p<) و سابقه ابتلا اعضا خانواده به hcv (05/0p<) با مثبت شدن آنتی بادی رابطه معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: اجرای موفقیت آمیز طرح غربالگری خون و فرآورده های خونی و نظارت بیشتر در تدارک فاکتورهای تغلیظ شده، توانسته به طور چشمگیری بروز موارد جدید آلودگی در بیماران مصرف کننده این فرآورده ها را در استان یزد کاهش دهد.